یادش بخیر آن زمانی که با تمام ذوق وشوق کودکیمان میخواندیم حسنک کجایی؟ همه گرسنه بودن وحسنک تو خواب ناز.اما بلاخره بیدار میشدو به همشون علوفه وغذا میداد.واصلا بهش بر نمیخورد که بالفظ حسنک صداش میکردن حالا که فکرشو میکنم میبینم چقدر خوشبخت تر از ما بودن.حالا دوره وزمونه عوض شده.این آدما هستن که هرچقدر هم با احترام صدا میزنند آقا حسن کجایی.ما گرسنه کار هستیم.گرسنه برنامههستیم گرسنه عدالتیم جوانیم بچه داریم کار نداریم پول برای زمین نداریم خونه نداریم روستایی وریشه های این جامعه هستیم کسی نه صدامون رو میشنوه ونه آقا حسن از خواب بیدار میشه.خدای آقا حسن کلید گم کرده به داد همه ما برس.آمین یا رب العالمین.
گرسنه ,نداریم منبع
درباره این سایت